Mijn moeder.
Schat van een mens.

Lief en slim. Altijd beschikbaar voor advies. En meestal heeft ze gelijk. Zoals laatst, toen ik vertelde dat een opmerking van een collega me niet losliet. Gepieker, je kent het wel.

Een man komt naast me zitten in lijn 5 naar de Beethovenstraat. Hij zet twee plastic tassen met dekens tussen onze voeten. Zijn haar is ongewassen en hij ruikt naar alcohol. Ik schuif een stuk opzij.

Er is iets met het getal drie.
Ik weet niet precies wat het is, maar dat er iets mee is, weet ik wel. Maar wat het is?